Στην τρίτη μας συνάντηση φτιάξαμε tapestry poems όπως το παρακάτω:
Ο Ήχος της Θάλασσας
Πόσο εκκωφαντικός ο ήχος της θάλασσας ακούγεται,
εδώ που κάθομαι πάνω από κάθε ανθρώπινη σιωπή,
ενώ τα κύματα της με οργή σκάνε πάνω στα βράχια και βίαια τα αγκαλιάζουν αφήνοντας τους σημάδια,
αλλά ήρεμα στο βιβλίο μου πέφτουν
και βλέπω τους χαρακτήρες να ξυπνούν και ό,τι θες στο βάθος του ωκεανού να συζητούν.
Πόσο γήινος ο ήχος της θάλασσας,
φτιαγμένος από το τραγούδι των μαργαριταριών που ζωγραφίζουν το φεγγάρι
και που καλύπτεται τόσο άθελα από αυτών των καραβιών,
που σχίζουν την θάλασσα στα δύο,
ενώ οι αφροί γελούν με τα παιχνίδια που παίζει το χρυσοκέντητο φως.
Πόσο γλυκός ο ήχος της θάλασσας,
θόρυβος ανύπαρκτος, καθώς τα κύματα της διαγράφονται στον ορίζοντα,
ενώ εγώ κάθομαι στην ακρογιαλιά πάνω από κάθε μοναξιά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου